Een initiatief van Nienke van Ree
Sinds 2020 coach ik, Nienke van Ree, met veel plezier mensen die vastlopen in hun werk, een trauma met zich meedragen of worstelen met levensvragen in een natuurlijke omgeving. Binnen mijn coachbedrijf MountainFIT bundel ik twee decennia aan expertise van het lichaam & bewegen, coaching & gedrag, organisaties & verandermanagement, zorgonderwijs, ondernemerschap en bergbeklimmen om mensen weer in beweging te zetten en een ‘fit’ te laten zijn met hun leven en werk. Binnen MountainFIT heb ik een duidelijk visie ontwikkeld op coaching en het gebruik van bewegen en natuur. Dit heeft er onder ander toe geleid dat ik in 2022 ben uitgeroepen tot finalist coachtalent van het jaar.
Ondanks dat ik zag dat ik mensen met een mentale hulpvraag een steun in de rug kon bieden en de juiste handvatten kon geven om weer in beweging te komen begon er een gevoel aan mij te knagen. Ik wilde meer maatschappelijke impact kunnen maken, meer mensen kunnen helpen.
“Waar je in beweging bent, komen je gedachten tot stilstand en ervaar je ontspanning en mentale helderheid”
Ik realiseerde mij dat ik vaak hoogopgeleide en welgestelde mensen aan het coachen was om ze op weg te helpen met hun verdere carrières en persoonlijke levens. Coaching wordt niet standaard vergoed door werkgevers of zorgverzekeraars en is voor een groot deel van de mensen met een mentale hulpvraag vaak te duur. Coaching is daarom veelal een hulpmiddel enkel voor de welgestelden uit de samenleving en dat is onrechtvaardig. Iedereen met een mentale hulpvraag moet geholpen kunnen worden.
In 2023 vermoordde mijn vader mijn stiefmoeder. Een traumatische ervaring waarvoor ik zelf hulp zocht bij de geestelijke gezondheidszorg (ggz). Na een onwennig gesprek met de huisarts en na weken wachten kreeg ik een intake gesprek voor mijn mentale hulpvraag. Vier maanden later blijkt het niet erg genoeg te zijn. Ik heb volgens de regiebehandelaar net geen depressie, net geen trauma, net geen angststoornis. We kunnen je niet helpen, wellicht kun je zelf op zoek naar hulp. Ondanks mijn klachten ‘deed ik alle juiste dingen’. Het ging slecht, maar niet slecht genoeg. Mijn familie en vrienden hebben mij enorm gesteund in deze tijd en ik realiseerde mij hoeveel geluk ik had met dit sociale vangnet. Ik kon praten over mijn mentale problemen en financieel had ik de mogelijkheid om hulp in te schakelen. Ik kon hulp inkopen.
Deze ervaring deed mij realiseren dat er veel meer mensen zijn die wel een mentale hulpvraag hebben, maar tussen wal en schip vallen en niet geholpen worden. Deze duizenden mensen helpen en mentale steun bieden, dat zou echt maatschappelijke impact hebben! Daarom maak ik nu bewust de keuze om de verbinding op te zoeken en mij samen met anderen in te zetten om mentale hulp toegankelijker te maken. Na een gesprek met Hanna en haar stichting ‘Get It Done’ was het idee voor de Walk of Life geboren.